Receptioniste bij Pulse

Ida ging vervroegd met pensioen en merkte in het najaar dat ze toch wel weer graag wat wilde doen. Ze ging Googlen op vrijwilligerswerk in IJsselstein en kwam bij de Vrijwilligerscentrale uit, de voorloper van IJsselsteinvoorelkaar, daar zag ze al snel een leuke vacature.Hoe ben je tot vrijwilligerswerk gekomen, wat was je motivatie en hoe ben je bij Pulse terecht gekomen?Ida vertelt dat ze vorig jaar zomer, ze was toen 64 jaar, gestopt is met werken. “In de zomer vond ik dat prima. Gezellig ergens koffie drinken, fietsen. Maar dan komen in het najaar de donkere dagen en dat vind ik een moeilijkere periode. Ik heb altijd administratief werk en HR gedaan. Thuis zitten is niks voor mij. Ik dacht ik moet iets gaan doen, maar wat? Ik merkte aan mezelf dat ik heel erg de structuur miste. Ik ben op de website van de Vrijwilligerscentrale gaan zoeken. Daar kwam ik wel 150 vacatures tegen. Ik wist niet dat er zoveel organisaties in IJsselstein bestaan waar je vrijwilligerswerk kan doen. Ik ben toen gericht gaan zoeken naar iets met structuur, dus waarbij je bijvoorbeeld een dagdeel kan werken. Ik kwam bij Pulse uit. Wauw, ik wist niet dat je zoveel verschillende dingen bij Pulse kan doen. Iets bij de receptie, contact met mensen en administratie sprak me aan.” "wauw, ik wist niet dat je zoveel verschillende dingen bij Pulse kan doen". Wat is het uiteindelijk geworden?Ida is inderdaad toen begonnen bij de receptie op een vast dagdeel. Het bevalt Ida goed en ze vindt het fijn om iets om handen te hebben. “Iets kunnen betekenen voor oudere mensen geeft mij veel voldoening en ik leer weer veel nieuwe mensen kennen. Dat is toch ook mijn doel om weer in contact te komen met andere mensen, want je mist toch je oude werk, je collega’s.”Naast receptioniste bij Pulse, is Ida ook vrijwillige gastvrouw bij bibliotheek Lek en IJssel. “Ik vind het heel leuk om ook bij een andere organisatie te werken, ander werk, andere mensen en een andere sfeer. Als gastvrouw geef ik vooral antwoord op veel verschillende vragen van bezoekers. Ook hier is dan weer structuur door het een dagdeel te doen en ik leer daar weer andere mensen kennen".En Ida zit niet stil, want ze doet nog meer vrijwilligerswerk! Ze zet zich ook in voor de organisatie Natuur Milieu Educatie. “Ken je de Oerlemans bosjes in Lopik? Daar begeleid ik schoolgroepen met speurtochten in april, mei juni en dan begint het weer in het najaar. Wij verspreiden dan vooral de opdrachten door het bos. De schoolgroepen hebben verschillende thema’s. Wat fijn is dat je je kan inschrijven wanneer je kan helpen, dus wanneer het jou uitkomt. Het is heel iets anders. Lekker met mijn laarzen in de bagger en het is zo leuk dat ik hier zelf ook veel van leer.”Ida is heel divers bezig en daar haalt ze veel voldoening uit, maar ook om iets te doen voor de medemens doet haar goed. "lekker met mijn laarzen in de bagger en het is zo leuk dat ik hier zelf ook van leer". Wat geef je als tip voor mensen die vrijwilligerswerk willen doen?“Kijk goed wat je leuk vindt en wat je aanspreekt. Ben je er bewust van dat vrijwilligerswerk niet altijd vrijblijvend is. Probeer wel na te komen waar je voor wil gaan. Wanneer je je niet zo vast wil leggen, zoek dan iets wat flexibeler is en wat past in jouw agenda. Ieder vrijwilligerswerk geeft je weer een andere voldoening.”Enthousiast geworden door het verhaal van Ida en wil je ook wat betekenen voor een ander? Neem dan een kijkje bij de openstaande vacatures. Meer informatie over stichting pulsewebsiteFacebookcontact

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen