Elly werkt als vrijwilliger in de gezellige Speeltuin Kloosterplantsoen. Tussen de spelende kinderen en kletsende ouders zitten we met Elly aan de grote picknicktafel en vertelt ze enthousiast over haar vrijwilligerswerk.
Wat was voor jouw de reden om vrijwilligerswerk te gaan doen, hoe heb je dat aangepakt en hoe ben je bij de speeltuin uitgekomen?
“Ik ben eigenlijk helemaal niet op zoek gegaan” vertelt Elly. “Dingen komen gewoon op mijn pad. Ik heb tot mijn pensioen in het onderwijs gewerkt en ben altijd een bezige bij geweest. Met mijn kleinzoon ging ik regelmatig spelen in de Speeltuin Kloosterplantsoen en dan zie je hoe leuk het is. Ik was op dat moment ook mantelzorger en vond dat best heel pittig. Wanneer ik dan hier in de speeltuin kwam, dan kon ik mijn zorgen van thuis even vergeten. Kinderen kunnen zo lekker zorgeloos spelen.
Op een gegeven moment had haar kleinzoon een schoolreisje in de speeltuin en Elly ging even langs en raakte zij in gesprek met de coördinator van de speeltuin. “Wat leuk dat jullie hier de gelegenheid geven aan kinderen om hier zo heerlijk met elkaar te spelen. Ik dacht weet je wat, ik ben niet echt op zoek naar vrijwilligerswerk want ik ben druk zat, maar het lijkt me wel heel leuk om speelgoed buiten te zetten, een praatje te maken, koffie te zetten, het winkeltje te openen.” Elly is toen nadat zij 1 keer heeft meegelopen, gewoon gelijk begonnen.
Ze vertelt enthousiast verder: “Een keer in de twee/drie maanden is er overleg en wordt een rooster gemaakt. Wanneer je toch niet kan is wisselen van dienst heel makkelijk. Je hebt wel je verplichtingen, maar het is heel goed bespreekbaar. De meeste vrijwilligers die nu bij de speeltuin werken zijn eraan begonnen omdat ze langskwamen bij de speeltuin en zagen hoe leuk het was”.
Wat geeft het jou nog meer?
“Wat ik zo fijn vind is dat je ergens bij hoort, bij een groep. Je moet het samen doen. Je houdt het met elkaar draaiende. Daarnaast stap je uit je eigen bubbel van zorgen voor iemand anders of oppassen op je kleinkind. Op dat moment kostte het mantelzorgen me zoveel energie en de speeltuin gaf me juist veel positieve energie. Je bent er even uit waardoor je de moeilijkere periode weer beter aankan, het was echt mijn ding.”
"op dat moment kostte het mantelzorgen me zoveel energie en de speeltuin gaf me juist positieve energie"
Wat geef je als tip waarom mensen vrijwilligerswerk zouden kunnen gaan doen?
Elly ziet vrijwilligers gedurende hun vrijwilligerswerk groeien en dat vind ze mooi om te zien. “Naast dat je bij een groep hoort en eens uit je dagelijks leven stapt is het fijn om je eigen talent voor iets anders in te zetten. Ik vind het leuk om bijvoorbeeld activiteiten te organiseren zoals bijvoorbeeld de mini hutten bouw of het kabouterpad en anderen zijn juist weer goed in het onderhoud van de speeltuin of het organiseren van een maandelijkse koffieochtend voor de buurtbewoners. Zo heeft iedereen zijn eigen talent en die zie je in de loop van de tijd ontwikkelen. Je ziet mensen door vrijwilligerswerk groeien.”
Als we het verhaal van Elly samenvatten dan springt daar vooral uit dat Elly ondanks haar drukke leven heel veel positieve energie uit het vrijwilligerswerk in de speeltuin haalt. Het zorgen van thuis vergeet ze even door omringt te zijn met spelende kinderen. Het werken in de speeltuin is haar eigen ding en dat is voor Elly heel fijn.
Bij de Speeltuin Kloosterplantsoen zijn ze ook op zoek naar mensen die eenmalig iets willen doen, bijvoorbeeld bij de opening en bij de minihuttendag. Neem eens contact op met de speeltuin en vraag naar de mogelijkheden.
Receptioniste bij Pulse
Ida ging vervroegd met pensioen en merkte in het najaar dat ze toch wel weer graag wat wilde doen. Ze ging Googlen op vrijwilligerswerk in IJsselstein en kwam bij de Vrijwilligerscentrale uit, de voorloper van IJsselsteinvoorelkaar, daar zag ze al snel een leuke vacature.Hoe ben je tot vrijwilligerswerk gekomen, wat was je motivatie en hoe ben je bij Pulse terecht gekomen?Ida vertelt dat ze vorig jaar zomer, ze was toen 64 jaar, gestopt is met werken. “In de zomer vond ik dat prima. Gezellig ergens koffie drinken, fietsen. Maar dan komen in het najaar de donkere dagen en dat vind ik een moeilijkere periode. Ik heb altijd administratief werk en HR gedaan. Thuis zitten is niks voor mij. Ik dacht ik moet iets gaan doen, maar wat? Ik merkte aan mezelf dat ik heel erg de structuur miste. Ik ben op de website van de Vrijwilligerscentrale gaan zoeken. Daar kwam ik wel 150 vacatures tegen. Ik wist niet dat er zoveel organisaties in IJsselstein bestaan waar je vrijwilligerswerk kan doen. Ik ben toen gericht gaan zoeken naar iets met structuur, dus waarbij je bijvoorbeeld een dagdeel kan werken. Ik kwam bij Pulse uit. Wauw, ik wist niet dat je zoveel verschillende dingen bij Pulse kan doen. Iets bij de receptie, contact met mensen en administratie sprak me aan.” "wauw, ik wist niet dat je zoveel verschillende dingen bij Pulse kan doen". Wat is het uiteindelijk geworden?Ida is inderdaad toen begonnen bij de receptie op een vast dagdeel. Het bevalt Ida goed en ze vindt het fijn om iets om handen te hebben. “Iets kunnen betekenen voor oudere mensen geeft mij veel voldoening en ik leer weer veel nieuwe mensen kennen. Dat is toch ook mijn doel om weer in contact te komen met andere mensen, want je mist toch je oude werk, je collega’s.”Naast receptioniste bij Pulse, is Ida ook vrijwillige gastvrouw bij bibliotheek Lek en IJssel. “Ik vind het heel leuk om ook bij een andere organisatie te werken, ander werk, andere mensen en een andere sfeer. Als gastvrouw geef ik vooral antwoord op veel verschillende vragen van bezoekers. Ook hier is dan weer structuur door het een dagdeel te doen en ik leer daar weer andere mensen kennen".En Ida zit niet stil, want ze doet nog meer vrijwilligerswerk! Ze zet zich ook in voor de organisatie Natuur Milieu Educatie. “Ken je de Oerlemans bosjes in Lopik? Daar begeleid ik schoolgroepen met speurtochten in april, mei juni en dan begint het weer in het najaar. Wij verspreiden dan vooral de opdrachten door het bos. De schoolgroepen hebben verschillende thema’s. Wat fijn is dat je je kan inschrijven wanneer je kan helpen, dus wanneer het jou uitkomt. Het is heel iets anders. Lekker met mijn laarzen in de bagger en het is zo leuk dat ik hier zelf ook veel van leer.”Ida is heel divers bezig en daar haalt ze veel voldoening uit, maar ook om iets te doen voor de medemens doet haar goed. "lekker met mijn laarzen in de bagger en het is zo leuk dat ik hier zelf ook van leer". Wat geef je als tip voor mensen die vrijwilligerswerk willen doen?“Kijk goed wat je leuk vindt en wat je aanspreekt. Ben je er bewust van dat vrijwilligerswerk niet altijd vrijblijvend is. Probeer wel na te komen waar je voor wil gaan. Wanneer je je niet zo vast wil leggen, zoek dan iets wat flexibeler is en wat past in jouw agenda. Ieder vrijwilligerswerk geeft je weer een andere voldoening.”Enthousiast geworden door het verhaal van Ida en wil je ook wat betekenen voor een ander? Neem dan een kijkje bij de openstaande vacatures. Meer informatie over stichting pulsewebsiteFacebookcontact
Lees het verhaal